normalizazioa

Neuk bai honekin flipatu!!

Badakit batzuekin ez dagoela flipatzerik, baina egia esan behar dizuet guztiz harrituta, asaldatuta utzi nau gaurko El Correo-n argitaratutako artikulu honek: La ingenuidad va por barrios.

Gutxitan ikusi dut euskara mesprezatu, baztertu eta gutxiesten duen artikulurik. Non, eta El Correo ahalguztidunean; noiz, eta HPStik akordioak, kontsentsuak eta hitz onak esaten eta idazten hasi diren garai honetan.

Haserrealdi batekin konpon litekeela uste izango du bat baino gehiagok, baina ez dut uste hor bukatu beharko litzatekeenik. Nork, non, nola... ez daukat argi. Argi dagoena da, nire ustez, euskararen aldeko lobby potente bat eratzen jarraitu behar dugula.

Hizkuntzaren salbazioa

Perlatxoa topatu digu gaur Txerrak, Instituto lingüístico de invierno blog interesgarrian jasoa: Richard E. Littlebear hizkuntzalari cheyenneak 1996an Ipar Amerikako hizkuntza natiboen egoeraz eta biziberritzeko bideez egindako gogoeta hain zuzen ere. Artikulu osoa irakurtzea merezi du (en, es), Txerrak zati bat ekarri digu, eta nik beste zatitxo bat hona euskaratuta:

Ameriketako indigenon hizkuntzak ahozkoak izan dira betidanik. Haietako batzuk azken hiru mendeotan idazten hasi dira. Baina gure hizkuntzak irakasteko orduan ahozko tradizio hori hartu behar dugu gogoan.

Batzuetan ahozko tradizoa ukatu eta itsu-itsuan jarraitzen diogu hizkuntzak irakasteko ezagutzen dugun eredu bakarrari: ingelesa irakatsi ziguten modua, gramatikari hainbesteko indarra ematen diona. Gure hizkuntzak ahozko tradiziorik ez baleukate bezala irakastea porrota ekarri duten arrazoietako bat da, beraz, orain porrotaren tradizioaren antzeko zerbait daukagu.

Porrotaren tradizio hori dela eta ez dela, gure hizkuntza gordeko duen edozerekin geratzen gara liluratuta. Ondorioz, orain gure hizkuntza ustez salbatuko zuten konponbide bakarren letania bat dugu orain. Konponbide bakar bat laster beste konponbide bakar batek ordezkatzen du.

Adibidez, gutako batek esan zuen: "Jar ditzagun gure hizkuntzak idatziz". Egin egin genuen, eta hizkuntzek hiltzen jarraitu zuten.

Gero esan genuen: "Egin ditzagun hiztegiak gure hizkuntzenak". Egin genituen hiztegiak eta hizkuntzek hiltzen jarraitu zuten.

Ondoren esan genuen: "Trebatu dezagun gure jendea hizkuntzalaritzan, gure hiztunak".Egin egin genuen, eta hizkuntzek hiltzen jarraitu zuten.

Gero esan genuen: "Eska dezagun hezkuntza elebidunerako diru-laguntza". Egin egin genuen, eta hizkuntzek hiltzen jarraitu zuten.

Gero esan genuen: "Irakats ditzagun gure hizkuntzak eskoletan". Egin egin genuen, eta hizkuntzek hiltzen jarraitu zuten.

Gero esan genuen: "Sor ditzagun kultur produktuak kalitatekoak". Egin egin genuen, eta hizkuntzek hiltzen jarraitu zuten.

Gero esan genuen: "Grabatu dezagun gure zaharren mintzoa". Egin egin genuen, eta hizkuntzek, hala ere, hiltzen jarraitu zuten.

Ondoren: "Bideoak egin ditzagun, gure zaharrak zer egin tradizionaletan gure hizkuntzak ahoan". Egin egin genuen, eta hizkuntzek hiltzen jarraitu zuten.

Gero: "Jar ditzagun gure hiztunak CD-ROMean". Egin egin genuen, eta hizkuntzek hiltzen jarraitu zuten.

Azkenik baten batek esango du, "Izoztu ditzagun geratzen diren hiztun apurrak, honela teknologiak aurrera egiten duenean, haiek berpiztu eta hizkuntza natiboen hiztunak izango ditugu", eta egin egingo dugu eta hiztun hauek etorkizun urruneko mundu batean berpiztuko dira, euren hizkuntza dakiten bakarrak izango direna eta inork ez die ulertuko. Letania honetan konponbide bakoitzean gure hizkuntza salbatuko zuena ikusi dugu - eta hizkuntzak ez dira salbatu.

Kriogenia eta izoztea azken-azkenengo neurriak baino ez dira, jakina. Kontua da, irakaskuntza eta teknologiaren aurrerapen guztiarekin ere, eta harekin dugun menpekotasun gero eta handiagoarekin, gure hizkuntzak hiltzen ari direla oraindik. [...]

Ez da ezkorra Littlebear baina. Apur bat aurrerago hau dio:

Ingelesaren eraginari aurre egiteko, familiak hizkuntzaren lehenengo irakaslea izateko papera berreskuratu behar du. Eurek erabili behar dute hizkuntza egunero, edonon, guztiekin. Baina irakastea eskolaren gain utziko badute, sustengua eman behar diote hari, eta ahozkotasunean oinarritutako irakasbideak erabiltzen dituztela ziurtatu.[...]

Ezin dugu beti ibil negarrez, gure hizkuntzen heriotzaren arrazoiak katalogatzen, horren ordez, aurrera egin behar dugu hizkuntzen biziberritzeko ahaleginetan izan diren arrakastei erreparatuta.

Zer ikasia izango lukete gugandik? Ala guk haiengandik gehiago?

Argazkia: Athabascan Dance (toddraden Flickr-en)

Geroa eta oraina

Lehengo ostiralean Donostian izan nintzen, Klusterrak antolatutako Geroa bermatzeko oraina ezagutu jardunaldian. Jardunaldian zer izan zen programan eta gaur agertu den kronikan daukazue informazioa. Neure partetik zertzelada batzuk norberaren ikuspuntutik, han egon zineten besteok osatzeko moduan.

Hasiera batean apur bat jokoz kanpo sentitu daiteke euskara irakaslea halako batean. Euskara teknikariak, soziolinguistikan adituak eta enparauen artean. Berehala pasatzen da sentsazioa hala ere, aurpegi ezagunak eta giroa orokorrean ikusten duzunean. Areago, han jende gehiago, edo, hobeto esanda, bestelako jendea ere egon beharko lukeela pentsatzen duzu. Ez dabiltza arbolaren azkenengo adararren puntan, ez, enborra eta sustraien artean baino.

Klusterrean orain zertan ari diren kontatu ziguten hasieran. Eta badabiltza, euskalgintzaren kezka nagusiei erantzunen bila, era zientifikoan eta elkarlanean. Erakunde publikoak eta euskalgintza askotan. Zarata handi barik, baina ekinean. Hala ere, aurpegi ezagun-publiko gutxi, eta prentsa ere asko ez. Ikerketa, planifikazioa eta antolamenduaren beharra azpimarratzea zen helburuetako bat. Beharra eta beharra antzematearen beharra badagoela susmatzen dut.

Xavier Vilak euskalgintzan dugun kezka nagusietako baten inguruan jardun zuen Kataluniako ikuspegitik: eskola eta normalizazioa. Hango egoera eta esperientzia kontatu zigun. Kataluneraren normalizazioaz berba egiten denean nahasten diren bi sentsazioak, kontrajarriak nonbati, eragin zituela begitandu zitzaidan: inbidia bateko, eta "han ere txakurrak oinutsik" besteko. Hitzaldi interesgarria hala ere, ekarpen batzuei erreparatu nien bereziki: "hizkuntzaren sozializazioa" kontzeptua, transmisioarekin parekatu daiteke kontzeptua neurri batean, baina oso argigarria egin zuen analisia, berrogeita hamar urtean zelan aldatu den arlo ezberdinen pisua: eskolak eta, gehien bat, kultura eta komunikabideek garrantzia zelan irabazi duten.

Arduratuta dabiltza bestalde hizkuntz-eskubideen inguruan dabiltzan azkenengo tira-birekin. Gaztelaniaren aldeko mogimenduak eta. Horren eta normalizazio-prozesuaren hutsuneen inguruan gurean gutxitan entzun dudan galdera planteatu zuen: Zer egin dugu txarto?

Hitzaldiaren amaieran galdera bota zioten: Zer egin daiteke erabileran aurrera egiteko? Erantzunak apur bat harritu ninduen (baita nire ondokoa ere), hizkuntz-bolondresak aipatu zituen lehenengo, (gure mintza-berbalagunak alegia) garrantzi handiko ekimen modura aurkeztuz; harreman sareak sustatzea hizkuntzaren alde ekin nahi dutenak eta ikasi nahi dutenak batuta... Beharbada ez digu ezer deskubritu, baina hemen gutxi-gutxitan aitortu zaie halako pisua ekimen horiei.

Malores Etxeberria eta Alex Mungia HABEko teknikariaren aurkezpenera joan nintzen ondoren. HABE tartean ibilita printzipioz guretzat interesgarriena izan zitekeen Buruntzaldeko esperientzia. Nondik oratu asmatu ezinik ibiltzen garen familia-transmisioaz dihardutela, gehiago. Esperientzia martxan dago une honetan, eta balorazioa barik oinarrien berri eman ziguten gehiago. Klaserako ideiak ez genituen hartuko seguruenik, baina Alex Mungiak HEAn ohikoak izan ez diren planteamendu pare bat mahaigaineratu zituen, aintzat hartzekoak duda barik. Batetik materialak egiteko orduan planteatu zuten galdera bera, labur baina potoloa: Ta? Hau da, honako eta halako materialak ditugu, politak, erakargarriak... baina honekin nola lortuko dugu familia-transmisioan eragitea? Errora jotzea da hori, ezta? Bestea, horri lotutako ikuspegia, afektibitatea, euskara-euskara-euskara horretatik harago joatea, zerbait gehiago eskaintzea... HEAn askotan planteatu beharko genituzkeen galderak eta bideak, duda barik. HABEko bideo-teknikaria ikusi genuen han, beraz, hitzaldia laster batean liburutegian izango da seguruenik.

Hitzaldia zelakoan tailerrean sueratu ginen ostean. Gazteen erabilera. Nondik gatoz eta nora goaz? galderari bueltak ematen jarri gintuzten Iñaki Eizmendi eta haren ekipoak, talde txikietan berriketan amaitu genuen hain zuzen ere. Estimatzen da horrelako bat Power Pointa eta mikrofonodunari begira denbora guztian egon beharrean. Gazteek euskara erabiltzeko zer egin? Sarritan entzuten dugun beste lelo bat.

Ardura igartzen da jendearengan, eta animoa. Gauza asko esan ziren taldeetan. Kontu bat geratu zitzaidan buruan, hizkera bizia eta kolokialaren beharra dela eta ez dela. Euskaltegietako euskaldun berriek (barkatu terminoagatik, Txerra) hizkera kolokializatzeko (Vilaren terminoa) ez dute hainbeste arazorik izaten. Ez da izango haiena hizkera jator-puru horietakoa, baina sagardotegian hirurogei euskaldun berri lasai berriketan ikusteak gazteek erabiltzeko arazoaren muina beste nonbait dagoela pentsarazten dit. Tira ba...

Arratsaldean izen handiak jarri zizkiguten mahai inguruan. Txillardegi, Kike Amonarriz eta Iñaki Martinez de Luna, Xabier Isasik moderatuta. Kale erabileraren neurketaren emaitzak direla eta ez direla normalizazio prozesuaren diagnostikoa egin ziguten. Gauza asko esan ziren, klabe batzuk: planifikazioaren beharra, adierazleak, euskararekiko pertzepzioak eta identifikazioa... Diagnostikoa esan dudan modura, irtenbiderako estrategia zirriborratzeko zantzuren bat bota nuen faltan akaso.

Txillardegiri egin zitzaion omenaldia amaieran, ondo merezita duda barik. Eta haren hitz batzuk geratu zaizkit gogoan ZP eta bestea hainbatgarren round-ean dabiltzala: euskararena arazo politikoa da azken batean... eta egia da, mila buelta emanda ere horretan amaitzen dugu beti.

Tira, zer kontatu eta zer komentatu asko emango lituzke jardunaldiak. Amaieran Klusterraren inguruan euskalgintzaren foro nagusia eduki dezakegula begitandu zitzaidan. Lastima kluster hitza hain ezaguna ez izatea.

Transmititzen

Aste honetako ARGIAn euskararen familia-transmisioa hartu dute asteko gai. HPSk 2007an egindako ikerketa baten karietara haren berri eta emaitzen laburpena daukagu Merke eta eraginkorrena: etxean erakutsi euskara erreportajean (erreportaje osoa PDFn, 1,50 mb).

Emaitzon arabera gaurko euskaldunon artean familiaren bidez euskara jaso dutenen kopurua jaitsi egin dela dirudi, gero eta gehiago dira familian ez, eskola edo bestelakoetan jaso dutenen kopurua. Erreportajearen barruan egin dioten elkarrizketan honela dio Patxi Baztarrikak: "euskaldun berriak gero eta gehiago ari direla euskara transmititzen".

Berez ez dakit datu kezkagarria ala pozgarria den, bietatik edukiko du seguraski. Baina ikerketaren ondorio batzuekin alderatuz gero, kezka nagusitu egin daiteke:

Hizkuntza-gaitasun erlatiboa oso erabakigarria da hizkuntza transmititzeko prozesuan, hizkuntza-gaitasun bereko bikotekideek oso modu desberdinean transmititzen baitute euskara, euren lehen hizkuntza euskara izan ala ez.

Edo hau:

Euskaldun berri diren bikoteengan edo kideetako bat soilik elebidun dutenengan, transmisio-prozesua ez da bete-betean bermatuta egoten.

Familia-transmisioan omen dago hizkuntzaren geroaren giltzarri nagusietako bat. Gutxi dira familiaren etenaren ostean berpiztu direnak hain zuzen ere. Baliteke gaur egun familia-eredua eta haren pisu soziala funtzio eta pisu tradizionaletik aldentzea, bai eta hizkuntza-transmisioan beste elementu batzuek pisua hartzea, baina haren funtzioa ez da inondik ere desagertu.

Gauzak horrela, segidan datoz gogora euskaltegi eta euskara klaseetan dauzkagun guraso guztiak. Eta familia-transmisioa sendotze honetan gure papera zein den hausnartzea.

Esperientzia piloturen bat egon da azkenaldiotan, hala ere, esan dezakegu gurasoa gure "bezero" tradizionala dela. Lehenengo gau-eskolak ikastola sortu berrien arrimuan sortu ziren gehienetan, gurasoak euskaraz biziko zen umearen ibilbidean partaide egitearren. Gaur egun umeak euskarazko ereduetan dituen ikasle asko ditugu, bakarka edo berariazko taldeetan. Argi dago honelako kasu askotan ez dela euskara familiaren bidez trasmitituko, helduaren ikas-prozesuak gutxitan eutsi ahal dio umearen erritmoari, eta familiako hizkuntz ohiturak ez dira derrepentean erraz aldatzen gainera. Jarreretan edo pertzepzioan eragitea lortuko dugu gehienez.

Orduan, zertan lagundu ahal dugu guk honetan? Ez dago erantzun errazik (askotan guri eskatzen zaigun arren). Aurreko batean, mundu asoziatiboan nola eragin genezakeen pentsatzen jarri ginen, oraingoan familia mundura zuzendu dezakegu begirada. Zelan lortu ahal dugu euskaldun berriak dauden bikoteetan transmisio prozesua (gehiago) bermatzea? Ahal badugu.

Ama-hizkuntzaren eguna ospatu den asterako hausnarketa aproposa, bai.

Astekoak

Atoan martxan dabil, astean zehar hainbat gauza batzen joan gara, interesgarriak denak. Karrajura ekarteko balioko digutela esan genuen aurrekoan, baina ekarri bitartean, beste zerbait egin daiteke, astean zehar han eta hemen agertu direnen laburpena..

Ikus dezagun joan den asteak zer eman duen bada:

Teknologia, irakaskuntza eta enparauak

Teknologia eta irakaskuntzaren asuntuarekin hasi ginen, Plistik bidali zuen "Tecnologia e metodologia" bideo brasiladarrarekin. Barre egin genuen, baina mahai gainean ipintzen digu teknologiaren aplikazioaren inguruan sortzen den auzia: teknologia berria lehengo-lehengoa egiteko?

Interneten aski zabaldu den bideo ezagun honek auziren beste alde bat erakutsi digu, kritikak kritika, teknologia uste dugun baino gauza gehiago ari da aldatzen. Kontua apur bat arintzeko teknofobei dedikatu gehine beste bideo hau.

Edozelan ere, honetaz guztiaz hausnarketa interesgarriak ere aurkitu ditugu.

• Irakasle batek eLearning dela eta ez dela egiten duen balorazio gazi-gozo hau: Mi vida sin Moodle
• Astea amaitzeko Plistik ekarri digun Eduard Punset-en aipamen hau.
• eta Plistik gomendatzen digun "Como orientar una lengua en el ciberspacio" liburua. Hizkuntza txikiek interneten euren lekua aurkitzeko gida.

Euskara eta euskalgintza

Karrajuan sarri predikatu dugu euskalduntze-alfabetatzea oso loturik dagoela normalizazio prozesu orokorrarekin, beraz, horrelakoei ere ibiltzen gara adi.

• Joxerra Garziak esandakoak lehengo astean ere aipatu genituen. "Zer XXX egin behar dugu euskararekin?" galdera horren bueltak luzeak dira, eta aste honetan Euskadi Irratian egin dioten elkarrizketa ezin ekarri gabe utzi. Aipamenen bat ere bai. Wikian hartu ditugu hitzaldiko apunteak Plisti eta biok. Euskararekin arduratuta gabiltzanok, esandakoak gustatu nahiz gustatu ez, aintzat hartu beharrekoak denak.
• Bestalde, Iñigo Fernanez Ostolazak euskalgintzari ikuspegi gaurkotua ematearen beharraz jardun du asteon. Besteak beste, euskara saldu beharreko produktua ere badela gogoratu digu, "marka" bat.
• Aizu!-n euskalgintzako hainbat pertsona ezaguni bota diete galdera: zer eskatzen diozu urte berriari?
• Umore falta ez da egon aste honetan euskararen inguruan, ez da txarra, ez, Tiraka blogean ildo beretik David Anauten testua ekarri zuten, planak eta flanak direla eta.

Euskalduntzea

Gure mundura hurbiltzen joan gara umorea alde batera utzi barik. Inauteri giroa edo, ikasle batzuek gogorarazi diguten modura. Zaldi Eroak Mitxelena XVIaren azken "araua" ekarri zigun batetik. Hizkuntzak jakiteak bizitza luzatzeko zer onura dakarren bestetik, edo hizkuntz eskakizuna lortzearren eskaintza sexuala egiten duenarena kasu.

Mintzapraktika ere izan da hizpide. Galizian egin den Bolondres linguistikoen egitasmoen topaketa izan da aipagarriena. Baina hizkuntz-trukeetan egin beharreko 5 galdera interegarri ere aurkitu ditugu adibidez.

Didaktika eta...

Honetan ere gauza interesgarriak dabiltza, dudarik ez, blogetan gehien bat. Aste honetako aipagarri batzuk:

• Iñaki erandioztarra Bartzelonan dabil gaztelania irakasleen formaziorako masterra egiten, eta bere ibilbide formatiboaren berri emateko bloga atondu du, halaxe eman dio izena: Ibilbidea. Fin dabil mutila, eta aste honetan gogoeta oso interesgarriak utzi dizkigu talde-lanaz eta azterketez.
• Maribelele ELE blogosferako blog aktiboenetako bat da. Irakasle-esperientzian egositako hausnarketak plazaratzen ditu sarri, irakaslearen arazoen iturria non den adibidez.
• Klaserako lagungarri izan daitezkeen gune pare bat ere aurkitu ditugu. Euskaraz palindromoak asmatzea eskatzen digun bloga, edo gaztelaniaren irakaskuntzarako ikus-entzunezko dokumentuekin jarduerak proposatzen dituen bloga.

Ez da izan hau aparteko albisteak ekarri dituen astea seguruenik, baina, askok kontrakoa uste badute ere, beti ari dira gauza interesgarriak han eta hemen irteten, eta gehiago egongo dira gainera. Sarea aurkitzeko era ona, ezta?

Elkarteetan euskaraz... ikasgelatik

Aste honetako berri baten inguruko ekarpen batean gure "klub" honetako kide batek baino gehiagok ohartarazten zuen, tituluen arteko baliokidetza dela eta, gure jarduna azterket(ar)en esparrura gehiegi lerratzeko arriskuaz.

Mezu honetan bestelako helburu edo jomugak planteatzeko bide bat eskaini proposatu nahi dizuet (dagoeneko jorratu ez baduzue, jakina!)

Kontua da Kontseiluak urtarrilean jarri duela martxan Elkarteetan euskararen erabilera bultzatzeko kanpaina bat. Helburua: herritarra kide den edozein elkartetako euskararen presentziaz jabetzea eta kontzientziatzea; eta, presentzia honen maila areagotze-lanetan zerbait egin nahiko balu, horretarako bidea eskaintzea.

Ildo honetan, Helduen Euskalduntze Alfabetatzean aritzen garen eta Kontseiluko bazkide diren erakundeei proposatu die Kontseiluak ekimen hau, nola edo hala, ikasgeletara eraman eta bertan gauzatzea.

Lehen begiratuan "elkarte" hitza txoko eta antzekoetara muga genezake; baina kontua da zentzurik zabalenean ulertu behar dugula. Hau da, hitz honen azpian koka genitzake, adibidez:

• Auzo-bileretako hizkuntza erabilera (bilera-deialdiak, dokumentazioa...)
• Ikastetxekoa
• Kirol-taldekoa
• Joan ohi diren gimnasioetakoa
• Alternatzen duten taberna edo pub-etakoa
• Elkarte desberdinetakoa: gazte-talde, asialdi, kristau-talde... eta abar ere elkarte kontsideratuz.
• Elkarte desberdinetakoa: gazte-talde, asialdi, kristau-talde... eta abar ere elkarte kontsideratuz.

Gaia lantzeko galdetegi laburra eta ondoren eman litezkeen pausuak helbide honetan aurki ditzakegu:

http://www.kontseilua.org/euskarria/inkesta.cfm

Azken batean, kontua zera izango litzateke:

• Ikasleen elkarte bizitzaren gaia ateratzea ikasgelan (zenbat elkarte mota ezberdinetako kide diren, zer egiten duten bertan...) Honen inguruko esperientziak trukatzea eta gogoeta txikia sustatzea (beti ere ikastaldearen gaitasunak gogoan izanik)
• ondoren euskararen presentzia eta erabilera aztertuko litzateke; eta bertan eragiteko bideak eskaini, Kontseiluak eskaintzen duen azterketa eta gogoetarako tresnak aurkeztuz.

Dagoeneko kontu hau ikasgelan erabiltzen hasiak bazarete, hauxe izan liteke egindakoa konpartitzeko gunea.

Loturak:

• Kontseiluaren webgunea
• Elkarteentzako galdetegia
• Zein da zure elkartean euskararen egoera? (Kontseiluaren webgunean albistea)
• Albistea Sustatun
• 2008ko lehen konpromisoa: elkarteak euskaraz (erabili.com)
• Hitzarmengintzaren bidez elkarteak euskaldunduz. Jasone Mendizabal, Topagunea (erabili.com-en)

LINGUANET, Lan Munduko euskara planen inguruko ikastaroa

Asmoz Fundazioak, bosgarren urtez jarraian, Linguanet antolatu du, lan munduko euskara planen inguruko ikastaroa alegia. Euskararen erabilera bultzatzeko egitasmoak ugalduz doaz azken urteotan eta euskara erabiltzen diren esparruak zabalduz joan daitezen gero eta gehiago dira euskara planetan murgildu diren enpresak. Planen kopurua haunditzeak ekarri du, besteak beste, erabiltzen den metodologia sendotzen, hornitzen eta erabiltzaile berriengana zabaltzen joatea.

Horren adiera da Asmoz Fundazioak eta Eusko Jaurlaritzaren Hizkuntza Politikarako Sailburuordetzak, Emun, Elhuyar eta Artez elkarteekin elkarlanean, internet bidez antolatzen duen Linguanet ikastaroa. 50 ordutako ikastaro honek, internet bidez, euskara planen inguruko oinarrizko ezagutza teorikoa eskaintzea du helburu. Eguneroko praktiken esperientziak ezagutzeko aukera aurrez aurreko hiru tailer praktikoen bitartez izaten da. Hortaz, ikastaroak pedagogikoki formazio malgua, arina eta trinkoa eskaintzen du.

Euskararen erabilera sustatzeko lanean dihardutenei zuzenduriko formazioa izanik, hartzailea eremu askotarikoa izan daiteke: erakunde eta enpresetako teknikari eta koordinatzaileak, lan munduan aritzeko asmoa duten ikerlari eta ikasleak, euskararen presentzia areagotzeko lanean diharduten erakunde publikoetako langileak, hizkuntza normalkuntzako arduradunak,...

Ikastaroaren arrakastaren partaide dira ere laguntzaile eta irakasle moduan dabiltzan herri administrazio eta esparru sozioekonomikoetan diharduten hizkuntza plangintzako profesionalak.

Otsailaren 25ean hasi eta maiatza bitarte iraungo duen ikastaro honen informazio orokorra eta izen-emate orria Asmoz Fundazioko http://linguanet.asmoz.org webgunean topa daitezke.

Komunikabide txikiak

Sarritan, euskararen normalizazioa bilatzen dugunon aurrean komunikabideen papera azpimarratzen dugu. Dauzkagunak gutxi dira eta gainera beste guztiek askoz ere baliabide gehiago dituzte. Mundu globalizatuan txikiek dauzkagun baldintzek ez dute esperantzarako tarte handirik uzten.

Asier Txakartegik, Bizkaia Irratiko kazetariak, artikulu ederra utzi du Berrian. Bi gauza iruditzen zaizkit aipagarriak, hurbilekoen jarrera eta martxan dauden plangintzen indar eta gaitasunik eza. Ea zer deritzozuen.

Urkullu, Mayo... egin gaitzazue handi (Asier Txakartegi)