euskaltegiak

06
Ira
2006

Adierazleak

Oporren aurreko azkenengo mezuan euskaltegien lanaren emaitzaz jardun nuen. Zer lortzen dugun, euskaltegiok normalizazioan zer paper jokatzen ari garen,...
Kasualitatez (karrajuaren boterea ez da handia ba!), iraileko lehenengo aste honetan HABEtik adierazleen zerrenda eta emaitza batzuk bidali dira euskaltegietara. Emaitzak denok edukiko dituzue euskaltegietan, beste baten heldu dakioke horri. Adierazleen zerrendari erreparatu diot oraingoan. Hemen daukazue (publikoa dela pentsatzen dut, beraz ez dut uste hemen jartzeko arazorik egongo denik):

1.- Adierazleak
Euskaltegien eta autoikaskuntzarako zentroen jarduera aztertzeko, honako adierazle kuantitatiboak hautatu dira:
 a) Talde-ratioa: aurrez-aurreko irakaskuntzan, taldearen iraupen-aldian izan den batezbesteko ikasle kopurua adierazten du. Ikasleei emandako orduen batura /(zati) talde orduen batura eginez lortzen da.
 b) Birmatrikula: datu honek adierazten du ikasturte bateko ikasleetatik zenbatek jarraitzen duen hurrengoan, eta ehunekotan adierazita ematen da. Jarraitze hori hiru aukeratan aztertzen da: edozeinetan, sarean eta euskaltegian.
  a. Edozeinetan: edozein euskaltegi edo zentrotan birmatrikulatzen diren ikasleen ehunekoa adierazten du.
  b. Sarean: sare bereko edozein euskaltegi edo zentrotan birmatrikulatzen diren ikasleen ehunekoa adierazten du.
  c. Euskaltegian: birmatrikulatze hori euskaltegi berean egin duten ikasleen ehunekoa adierazten du.
 c) Asistentzia: aurrez-aurreko irakaskuntzan adierazten du ikasle bakoitzak eman zaizkion eskoletatik zenbatetan parte hartu duen, hau ere ehunekotan adierazita.
 d) 100 ordu emanda lortu maila: urrats bat lortzeko, batez beste, ikasleei emandako zenbat ordu behar izan den adierazten da hemen. Emandako ikasle-orduen batura /(zati) lortutako urratsen batura eginez lortzen da. Ematen den kopurua absolutua da. Ondorioz, adibide gisara, Bizkaian guztirako laukian 0,56 azaltzen bada, honek adierazten du Bizkaiko euskaltegi eta zentroetan ikasleei emandako 100 orduko, batez beste, urrats baten erdia baino gehixeago gainditu dela, edo, bestela esanda, 178,6 ordu inguru behar izan dira batez beste urrats bat lortzeko.
 e) Ikasleen matrikula-orduen batezbestekoa: ikasleek egin dituzten matrikulen trinkotasuna adierazten du, matrikulen ordu teorikoen batura /(zati) matrikulen batura eginez lortzen da.
 f) Mailen egiaztapena: aurkeztuak eta gaindituak: HABEren mailak egiaztatzeko deialdietan eta EGAko deialdi itxietan izandako emaitzen berri ematen da, honako datuak eskainiz:
  a. Euskaltegiko ikasle eta aurkeztu: HABEren mailak egiaztatzeko deialdietan edo EGAkoetan parte hartzeko izena eman dutenen kopurua adierazten da, ikasle bakoitza ikasturte horretan ikasten aritu den euskaltegi/edo zentro guztietan zenbatuz (eta ez azterketa egiteko izena eman zuen euskaltegi/zentroan soilik).Kopuru absolututan ematen da datua.
  b. Euskaltegiko ikasle eta gaindituen %a aurkeztuekiko: aurreko horietatik ehuneko zenbatek gainditu duen adierazten du.
  c. Gaindituen % ikasle guztiekiko: euskaltegi/zentroko ikasle guztiekiko mailaren bat gainditu duten ikasleen ehunekoa adierazten du.

Eranskin gisara eskaintzen dira ikasle-orduak eta talde-orduak, jardueraren, eta lagin bakoitzaren, neurria izateko

2.- Adierazleen denbora-esparrua
Arestian azaldu diren adierazle hauek bi ikasturtetan aztertu dira, eboluzioa ikusteko: 2004-05 ikasturtean eta 2005-06 ikasturtean. Azken honetan neguko jarduerari dagozkionak soilik, eta 2006ko uztailaren 18ko datuen egoerara mugatuta. Horregatik, eta amaierako jarraipena soilik biltzen den jardueratan (autoikaskuntzan, bereziki), hainbat ikasleren matrikulak batere ordurik gabe daude, eta agian urratsen bat gainditua eman zaio, mailen egiaztapenean parte hartu ahal izateko.

3.- Adierazleen jarduera-esparruak
Helduen alfabetatze-euskalduntzeko jarduera-eremu bakoitzean euskaltegiak izan dezakeen esku-hartzea maila ezberdinekoa denez, lau multzotan sailkatzen dira adierazle bakoitzeko datuak: autoikaskuntza, talde berezi, ohiko talde eta guztira.
Euskaltegietako datuak kudeatzeko aplikazioan kolektibo jakin bat duten talde guztiak talde berezitzat hartu dira (IVAP, IRALE, enpresa, guraso,…).
Mailen egiaztapena: aurkeztuak eta gaindituak izeneko adierazlearen kasuan ez dira bereiztu jarduera-esparru hauek, taula gehiegi ez luzatzearren.

4.- Adierazleen laburpenetarako multzoak
Euskaltegi-zentro bakoitzak bere datuak erkatu ahal izateko bidaltzen zaizuen taula honetan, honako multzotan laburbiltzen da euskaltegi/zentroen jarduera:
- lurraldeak: talde edo ikasle bakoitzaren ikaste-prozesua gertatu den lurraldea.
- eskualdeak: talde edo ikasle bakoitzaren ikaste-prozesua gertatu den eskualdea, helduen alfabetatze-euskalduntzean erabiltzen ditugun eskualdeak kontuan izanda. Horien berri datutegian bertan jasotzen da, eta hor ikus daiteke herri bakoitza zein eskualdetan dagoen kokatua. Hala ere bada eskualde bat (99), barnetegietako jarduera guztiak, bai negukoak eta bai udakoak, bereizteko erabili duguna, barnetegietan edozein eskualdetako ikasleak aritu ohi baitira.
- sareak: euskaltegi/zentro bakoitzak badaki zein saretakoa den, eta sare jakin batekoa izan ezean, federatu gabeenean dago txertatua.
- tamaina: talde edo ikasle bakoitzaren ikaste-prozesua gertatu den herriaren biztanle-kopurua adierazten du:

  • 1: <5.000 biztanle
  • 2: 5.000-10.000 biztanle
  • 3: 10.001-25.000 biztanle
  • 4: >25.000 biztanle
  •  0: negu eta udako barnetegietako taldeak

Zer deritzozue? Gure lana baloratzeko eta ebaluatzeko adierazle egokiak dira? Nahikoa dira? Zerbait falta? Zerbait sobran?

30
Abu
2006

Bueltan eta etorrian

Hemen gatoz bueltan. Amaitu dira kardaberen erretratuak. Gaur bueltako lehenengo eguna eta ospatzeko... posting.
Ez dakit besteok zelan ibiltzen zareten oporren ostean, gurean opor luzeak izaten dira eta ni neu behintzat honako lehenengo egunak orsay-n pasatzen ditut. Zertan genbiltzan? Zer eduki dugu egiteko? Hau, mahai gainean dagoen oharra zeozertako zen baina zertako? Bueltan zeozer inportantea egin behar zen atoan, baina zer zen hain inportantea? Hain inportantea zen? Zeozer inportanterik bazen benetan? Tira, izanaren azken muinerainoko buelta guztiak huts perfektuan amaitzeko.
Burutazio filoestupefazienteok derrenpentean amaitu dira baina. Abuztuan guardian eduki dugun lankideak iraileko glotodidaktikako zerrenda pasatu didanean. Overbooking-a daukagu bata! Jeseeeuuus! ikastaroa hasteko astebete faltan topea gainditurik eta ez dakit zenbat itxaron-zerrendan. Gure koadrilakoa izateko halako bokazioak! Ordutegi txarrak, seguritate gutxi, soldata ere ez da haziendari izkutatzeko modukoa... etorri datoz berriak hala ere.
Inoiz komentatu dugu helduen hizkuntza irakasleen label soziala. Euskara irakasleoi ere sarritan misiolariei legez begiratzen zaigu. Meritu makala zuena! Ondo neska-mutilok! Beharleku hau (berriro) hartuko ez lukeenaren ahotik jeneralean. Meritu handia eta iritzi ona baina balio erantsi gutxi.
Eta misiolarien modura helduen euskalduntzean jarduteko fedea eta bedeinkapena (EGArena eta unibertsitarearena) nahikoa dira nonbait. Urteak egin ditugunok aspaldi konturatuta gaude langintza hau konplexua dela, ez dela borondate eta bokazio kontu hutsa. Etengabe burua nekatzen ibiltzea derrigorrezkoa da gauzak ondo egingo badira, eta hasteko orduan askoz gehiago.
Hasierako formazio beharrik ez izatea eta gure prestigioa bat eginda datoz seguruenik. Honetan hasteko inolako formaziorik eskatzen ez bada, edo eskatzen dena arautu, batu eta antolatu gabe badago, jendartera zabaltzen duguna (ia) edonork egin dezakeen lanarena da. Gogo eta umore handia behar dira, baina ez prestakuntza berezirik dirudienez.
Helduen euskalduntzeak arrakasta eta segida izan dezan irakasle berrien formazioa hobeto antolatu behar dugulakoan nago, eta erakunde publikoei eta unibertsitateari begiratuko nieke, baina guk geuk ere ardura handia dugu horretan.
Zati baterako lana dago oraindino gurean, irakasleak jubilatzen hasi dira eta berriak beharko dira. Eman diezaiegun berrioi hasteko behar dutena: formazioa eta gure esperientziatik datozenak, kolaborazioa eta komunikazioa, tresnak eta baliabideak. Eta eman diezaiegun era berean lan honetan jarraitzeko bidea ere: errekonozimendua, sustengua,... eta ahal denik eta balio erantsietarik gehien (finantzieroa eta finantzieroa ez dena).

23
Eka
2006

Euskaltegiak euskaldundu?

Azterketa eta ebaluazioaren sasoian gaude duda barik. Zer esana eman dute azterketek, blogosferan ere bai, irakasleak zein ikasleak gabiltza azterketak ahotan, duela urte pare batetik hona zer esan nagusi egin zaigu maiatz-ekain bueltan.

Azterketen kontu honez gain, beste kontu bat ere etorri zaigu azkenotan eskola mundutik. Eskolak ez duela euskalduntzen edo ez duela beharko lukeen adina euskalduntzen. Gazteek eskola-eredu desberdinetan lortzen duten euskara maila ez dela nahikoa izaten eta kanpaina ere jarri zen martxan. Kanpaina hau epaitegietara ere heldu da.

Eta azterketak bateko, eskolak euskaldundu ez euskaldundu besteko, euskaltegiok ere hizkuntzaren transmisiorako tresna garen partetik galdera gurera ekartzea otu zait: Euskaltegiak euskalduntzen du?

Lehenengo erantzun posiblea: Hori ezin da neurtu, oso zaila da,... Bai? Seguru? Ez dago euskaltegion emaitzak neurtzeko modurik? Une honetan zaila da, bai, adierazle batzuk egon daitezke hala ere.

  • Erroldetan eta datu estatistikoetan helduen artean euskararen ezagutzaren neurketak eta haren bilakaera. Euskararen datu basean edo Eustaten datu-bankuak ditugu besteak beste.
  • HABEk edo euskaltegiok daukagun informazioa: gainditze tasak, eskuratutako maila, euskara ikasten ibilitakoen kopuruak, ...
  • Eta bai, azterketen emaitzak. EGA, 1 eta 2 maila, edo HHEEen gainditze tasak urterik urte.

Datu bildumatxoa badago beraz, eta ikerketaren bat ere egin izan da. Duela ia 10 urte SIADECOk egin zuena adibidez. Zaila izango da neurtzea, baina ezin dela esateko atxakiarik ez dago nire ustez. Honek seguruenik bigarren erantzun posiblera eramango gaitu: Datuak ez dira fidagarriak, beste faktore asko daude,... Eta honi arrazoirik ez zaio faltako neurri baten. Dena dela, askotan horren atzetik beste gauza batzuk daudela uste dut: informazio hori ez dakigu tratatzen, beste datu batzuei erreparatzea errazago egiten zaigu (ikasle kopuruak, talde-orduak,...), edo akaso balizko ikerketa horren emaitzaren beldurra, hau da, geure buruari "azterketa" egitearena.

Ez nuke inondik ere helduen euskalduntzearen lana eta emaizak zalantzan ipini nahi. Baina gogoratu beharko genuke euskaltegiak hizkuntzaren normalizaziorako tresnak direla, eta, nire ustez, gure lanaren balorazioa hortik bideratu beharko litzateke: euskara gure herrian hizkuntza "normala" izan dadin zer lortzen ari gara? Gure ahalegina (pertsonala, ekonomikoa, soziala,...) emaitzen parekoa da?

Neuk ere ez dut ikerketarik egin, baina eskolaren kasuan Iñaki Martinez de Lunak Hiznet ikastaroaren blogean dioenak hausnartzeko bidea ematen digula uste dut:

Azkenik, euskararen irakaskuntzan eragiten dituzten baldintzen artean, gizartearenak ditugu. Asko errepikatu zaigu eta nahikoa ezaguna dugu eskolak bakarrik ez duela euskaldunduko; eta hori egi-egia da. Lehendabizi, sozializaziotik eratorritako imitazio mekanismoa dagoelako: alegia, neska-mutikoek familian, lagunartekoan, kalean, hedabideetan eta abarretan ikusten dutena barneratu ondoren, errepikatzen saiatzea; baita eurei erakargarriak zaizkien idoloen balio-eskala, janzkera, estiloa, portaerak eta, nola ez, hizkuntzaren erabilera ere (hizkuntza hautua, hizkera mota...). Eta gazte euskaldun gehienek eremu oso euskaldunetakoek izan ezik egun dituzten harreman sareak ia guztiz erdaldunak direla erreparatu behar dugu. Bigarrenik, euskaldundu den edo euskalduntzen ari den gazte jendeak euskara erabiltzeko gizarte baldintza egokiak aurkitu behar ditu, erabiltzen ez den hizkuntza herdoiltzen delako. Hirugarrenik, umeak euskalduntzeko herri honek hainbat ahalegin egin ondoren, hori lortu dutenei euskara erabiltzeko gizarte aukera gehiagorik ez ematea, plangintzaren ikuspuntutik, zentzugabea litzatekeelako.

Euskaltegiok zerbait egin dugu, bai, hainbat jende "euskaldundu" dugu, baina ikasitako hori euskaraz funtzionatzen duten eremu sozial batzuetara eroan ezin dugun bitartean ahalegin pedagogiko-didaktiko-metodologiko guztiek ez dute behar den besteko fruiturik emango, eta erraza izango da gure eta ikasleen ahalegin guztia "herdoiltzea", txikitan eskolak ikasitako ingelesa askori heldoildu zaigun modura.

Gure lana beraz, ez dezagun gaindituen tasetan bakarrik neurtu (adierazle horri baliorik kendu gabe hala ere), eta hasi gaitezen pentsatzen gure lana normalizazio-prozesuarekin integratzeko era baliagarriak zeintzuk izan daitezkeen. Eta horrek seguruenik hausnarketa, formazioa, prozesu honetako beste eragileekin elkarlana eta komunikazioa eta helduen euskara irakaslearen paperaren birdefinizioa ere ekarri beharko luke, hizkuntz-irakaslea izateaz gainera normalizazio-eragilea ere izatera. Eta inplikazio pedagogikoak ere bai, hizkuntza irakastearekin batera normalizatzeak dakartzakeenak.

Ez dut uste ez euskalduntzeagatik inork epaitegira eroango gaituenik, baina azterketa kolektiboa gainditu behar dugu, geuk eta geurekin dabiltzan guztiek. Eta azterketa hori ez da ekainean bakarrik egiten.

17
Eka
2006

Lehia

Hizpide 61aren gaineko aurreko mezuari segida ematen lan elegantea egin digu plisti-plastak (txalo txaparrada bero-beroa entzun nahi dut). Artikuluak irakurri eta burutazio piloa utzi dizkigu komentarioetan (txalo gehiago), eta gainera niri beste post baterako gaia jarri dit (oraindino ez dut ron botila hori topatu, baina tenperatura jaisten denean tragoa eginda dago!).

I+Gren aipamena egin digu:

I + G ren beharrean gara euskararen irakaskuntzaren zenbait alorretan. Bada garaia honetaz norbait ardura dadin. Ez dakit HABEren eskumena izan behar duen ala AEK, IKA , EHU edo dena delakoarena baina bada garaia zer edo zertan tajuz hasteko.

Eta tontamentean gauza batez konturatu naiz. Gure sektore honetan geure behar izanak asetzeko eta jarduera garatzeko elkarlan gutxi egiten da. Hori guztia sarritan HABEren esku utzita daukagula dirudi. Gero HABEri kritika ere egiten diogu (askotan merezita), baina geuretik ez da gehiago irteten.

Sektore hau gainetik ikusita erakunde asko gaude: AEK, IKA, Udal euskaltegiak, sare pribatuak, baina ez dago batzeko modurik HABEren aginduetara ez bada.

Duela urte batzuk UEUren bidez jardunaldi batzuk antolatzen ziren, gaur egun ez daukagu horrelako ezer. Euskaltegi pribatu batzuek harremanak dauzkate HABErekin diru-kontuak negoziatzeari begira, baina hortik aurrera gutxi. Egia esanda, sasoi bateko malrrollito asko gainditu direla dirudi, baina bakoitzak bere astoari arre segitzen dugu.

Automobilen sektorean esate baterako ohikoa izaten da bizpahiru multinazioanal (lehiakide amorratuak sarritan) bat egitea motor berria garatzeko adibidez. Enpresa munduan Joint venture terminoa dabil bala-bala. Hitz hori elkarlanaren itzulpena izan daiteke gehiago barik.

Gurean, berriz, Big Brother-en pentsuan erreakzionatzen dugu. Ondo dago administrazioak ardura hartzea eta hori guztia, baina administrazio horrek ez du euskaldundu nahi dugun esparru guztia kubritzen bateko, eta sektorearen garapenean lehenengo interesatuak gu geu gara besteko.

Zer egina badago, ikerketa, garapena, hobekuntza,..zer euskaldundu asko, eta arinago eta hobeto euskalduntzea ere bai. Ez gara gutxi gainera.

Sentsazioa daukat hala ere Ford-ek eta Renault-ek baino deskofidantza handiagoarekin begiratzen diogula elkarri interes eta egitasmo komunak aztertzeko orduan. Eta ez dut uste Ford eta Renault baino lehiakideago garenik. Areago, lehiakide barik erronkakide hitza egokiagoa begitantzen zait guretzat.

06
Eka
2006

Egun bat

Ez dakit honen berri noraino ailegatu den. Karrajuaren bidez zabaltzen saiatu naiz behinik behin. AEKn ibilita AEK egunak urteko gehienak dira, ospakizun eguna bakarra, antolaketa lanek ospatzeko modua ematen badigute behintzat.

Karrajuan gora eta behera nabilenetik gutxitan aipatu dut lan egiten dudan erakundea. Politikoki zuzena izan edo neutralitate ikutua ematearren seguruenik. Eta, egia esanda, AEKri buruz berba egiten hasteko besteko neutralitatea eta bustitzeko gogoa falta zait.

Aukera ona izan liteke AEK Eguna AEK eta AEKideen goraipamen loratua egiteko. Halako une emozioanala probokatzeko eta berba handiak plazaratzeko. Jakina, ez da egokiera ona inondik ere AEKri egurra emateko, are gutxiago komunikazio arduradunarengandik bost metrora eta koordinatzaile nagusiaren gaineko pisuan lan eginda. Eta bateko nahiz besteko kontatzen jarriz gero ere, ez nuke jakingo ez nondik hasi, ez noiz amaitu.

AEKeguna Txorierriko herri batera ekarri eta bertako euskaltzaleen, erakundeen eta euskara elkarteen kolaborazioa inoizko handienetarikoa izan den honetan, AEKz berba egiteko Derioko Tximintx elkartekoek euren blogean artikulu paren baten kontatutakoa nahikoa eta sufiziente begitandu zait AEK zer den, zer ez den, zertan dabilen eta nondik datorren azaltzeko, neuk kontatu nezakeena baino gehiago. Hona artikuluok.

Ez dakit horrekin AEKri buruzko ideia egin duzuen. Bestela, zapatuan Larrabetzun ideia egiteko ez dakit, baina egun bat pasatzeko modua behintzat edukiko duzue. Nahi baduzue gainera [AEK] egunaren izenean AEK jartzen duen lekuan zuen euskaltegiaren izena ere jarri dezakezue, edo euskaltegiaren eguna beste barik (ikastolak, eskola publikoak eta horiek guztiek euren egunak ospatu eta geuk ez daukagu eskubiderik, ala?). Ni neu behintzat ez naiz haserretuko.

Eta Larrabetzura ez bazoazte, hemen daukazue AEK Egunerako prestatu den materiala, klaserako balio badizue txakolin batekin ospatuko dut zapatuan, eta badakit nork ordainduko didan gainera.


aek tagged map - Tagzania
AEK

30
Mai
2006

Iruñeko bi euskaltegiren aurkako erasoak salatu ditu AEK-k

Iruñeko bi euskaltegiren aurkako erasoak salatu ditu AEK-k - Iruñeko euskaltegien kontrako erasoak. [Berria]

Alarma pizteko moduko albistea edo besterik gabe joango den gertakaria izan liteke hau. Nork, zer, zergatik eta zertako galderei segun-eta zer erantzuten zaien. Baina arrautzak, pintura eta halakoak botata entzuten direnak entzuten direnean, norberari halakoak edo gogorragoak jausten zaizkionean ere zer edo zer esanda ez dugu bekatu handirik egingo, ez da?

28
Mai
2006

Qalitatea

Qalitatea - Ugaritu egin zaizkigu kalitatea neurtzen ei duten ziurtagiriak (Q, ISO, AENOR...). Hezkuntzaren munduan ere aspalditxo gabiltza kalitatearen kontu honekin aztaka. Kalitatearena autu garrantzitsua dela ziur naiz baina ziurtagirien kontu horrekin zalantzak ditut. [Plisti-plasta]ren post-aren hariari tiraka..
Urregorrizko, urrezurizko eta urreplantako Q sariak bala-bala dabiltza. Enpresa mundutik hezkuntza-mundura ere zabaltzen hasi dira. Ez dut ezagutzen horietarikorik jaso duen euskaltegirik, baina egingo nuke askok gustura ipiniko luketela sarrerako bitrinan.

Hauekiko ikuspegi kritikoa ere agerten da hala ere. Zabaldu.com-en bidez heldu zaidan Garan argitaratatako artikulu hau irakurri baino ez dago.
Euskaltegion norantzakoaz darabilgun foroteman ere kalitatearen aipuak bota dira sano.

Eta zertaz gabiltzan kalitateaz dihardugunean ba? Neure psikolastoa egin orduko adituengana jo dut: www.euskalit.net- "Kalitateko Euskal Iraskundea" (iraskunde horren inguruko okurrentziak jasotzeko foroa zabaldu ez zabaldu nago). Ea hauek zer dioten.

Dokumentu hau daukete berton: Zer da erabateko kalitatea/bikaintasuna? (pdf-en eta euskaratu barik). Ea ba, irakurritzen hasiko gara (gaztelaniaz C2 atera nuen lehengo egunean).
Erabateko kalitateari ematen ei zaizkio halako sariak, zer da erabateko kalitatea?

La Calidad Total -Excelencia es una estrategia de gestión cuyo objetivo es que la organización satisfaga de una manera equilibrada las necesidades y expectativas de todos sus grupos de interés, es decir, en general, los clientes, empleados, accionistas y la sociedad en general.

Tira, kalitatea=guztiak pozik antzeko zerbait barruntatzen dut hemen. Enpresa munduan kalitatearen kontzeptuaren bilakaera honela deskribatzen dute:

Enfoque tradicional tayloriano Enfoque actual: Calidad Total - Excelencia
  • Producir bienes
  • Objetivos departamentales
  • Unos pocos lo piensan todo
  • Trabajo individual
  • Enfasis en los medios físicos
  • Mejora mediante inversión
  • El trabajo como mercancía de compraventa
  • Confrontación - Negociación - Confrontación
  • Generar satisfacción del cliente
  • Objetivos estratégicos ligados a procesos
  • Todos piensan
  • Trabajo en equipo
  • Enfasis en las personas
  • Mejora continua
  • Integración de los empleados en la empresa
  • Cooperación

Niri neuri bigarren ikuspegi horrek ez dit kontzientzia arazorik batere ematen, sinatu ere egingo nuke neurri handi baten.

Kontua bestelakoa da ordea. Kalitateaz diharduten horiek guztiek (baita guk geuk ere) hori guztia hartzen dute aintzat? Hori guztia betetzen dute?

Plistiren koinatuagan (bezeroa) eta haren medikuagan (langilea) ez dirudi satisfakzio handia lortu denik.

Gurean ere horrelako kalitate-ereduak nahi ditugu? Hori daukagu gogoan kalitateaz ari garela?

20
Mai
2006

Podcast berria: Joxe Aranzabal

Errezeloak Interneten gainean - Zenbait idazlek ez dute begi onez ikusten Internet eta beronen inguruan egosten ari diren aldaketak. Beldurragatik ote? [Joxe Aranzabal]


Joxe Aranzabal blogari eta sarelari ezagunak faroa blogean berrikuntza sartu digu: podcast-a, hau da, post-ak irakurri ez ezik, entzun ere egin ditzakegu. Ez da lehenengo podcast-a, baina nik dakidala blog pertsonaletan lehenengotzat jo dezakegu.

Podcast-en aukera didaktikoez konturatzen hasi garela dirudi, aurreko mezu baten hemen komentatu nuen eta iktak.net-en ere artikulua egin dute honetaz. Seguru nago hezkuntzaren munduan ere horretan dabilela baten bat.

Joxe Aranzabalen podcast-a entzun dut (bide batez, zelan deitu euskaraz podcast-eko post-ari? post-kasta, mezukasta,...?) idatzia irakurri barik. Gustatu zait gauzak kontatzeko era hau. Zeure ahotsa grabatzeko eta entzuteko lotsak uzten badizu jendeari errazago egiten zaio esaten duzuna entzutea irakurtzea baino.

Markatu dudan artikuluan hain zuzen ere idazle batzuek internet eta teknologiarekin dauzkaten errezeloez eta arazoez dihardu.

Ni, beti bezala, asuntua gurera ekartzen hasi naiz. Gure sektoreko teknofobiaz akordatu naiz hain zuzen. Joxek deskribatu dituen jarrerak eta usteak gurean ere zabalduta daude duda barik. Baita kontrakoak ere, teknofilia neurrigabea, hau da, teknologiarekin itsututa dabiltzanak.
Kontuak kontu sarelari gutxi gabiltza euskaltegien mundu honetan, edo hala iruditzen zait niri behintzat.Arazoa komunikaziorako teknologia izan daiteke, hura menperatzea eta hartara egitea neurri baten. Ez nago seguru-seguru baina. Dudan nago euskaltegietako karrajuetan komunikazio-jarioa karraju birtualotan baino askoz handiagoa ote den. Hau da, arazo teknologiko hutsa baino ez daukagu? Ala bitartekoak barik beste zerbaitek egiten digu huts?

Tira ba, hemen daukazue Joxeren ahotsa zeuek ere entzuteko:

 


powered by ODEO

Sindikatu edukia