teknologia

Karrajuak urtebete (II-asmoak)

Urtebetea joanda, atzera begira paratzeko tentazioan eduki liteke, beste baten igual. Orain nahiago dut Karrajurako zer egosten nabilen kontatzea.

Ez dira gauza asko, teknikoak gehien bat.

• Funnymonkey-ko jendeak eskola mundurako Drupalekin aurrekonfiguratutako bi instalazio eskaintzen ditu: ikastaldeentzako gunea eta blog gunea. Drupalek, zabaltzen ari diren beste sistemen aldean, malgutasuna du abantaila nagusi. Karrajua antolatzeko orduan horixe baloratu dut gehien bat, eta zerotik hasita aukera pila zabaltzen dituen arren, ez da Moodle edo Wordpress bezain erraza toreatzen hasteko. Horregatik Karrajuko instalazioa liberatu nahi dut, nola egin dudan erakusteko eta norbaitek Drupal ezagutzen hasi nahi badu zer miatu eduki dezan. Une honetan instalazioa edukietatik garbitzen nabil eta espero dut datorren astean zabaltzeko moduan edukitzea.
• Oraingo karraju hau drupal 4.6.6 bertsioarekin dago eginda. 4.7.x bertsioak hala ere itzelezko berrikuntzak ekarri ditu eta eguneratzeko desiatzen nago. Views eta CCK moduluek esate baterako malgutasun hori ikaragarri zabaldu dute. Zerbitzari aldaketa egin behar dut horretarako eta eduki eta modulu guztiak bertsio berrira ekarri, honekin apur baterako daukat oraindino.
• Karrajutik aparte lanerako eta esperimentazio hutsagatik hiru gune lantzen ibili naiz. Lankideen ekarpenak jasotzeko eta komentatzeko gune bat (hau oraintxe jarri dugu martxan intraneteko zerbitzarian), materialak sailkatzeko direktorio-podcast antzeko bat (hau ekainean ibili ginen probatzen). Hirugarrenez, Groups.Drupal-en ereduan inspiratuta, eta Elgg-en ideiara ere hurbildu nahian, komunitateentzako gunea atondu nahian ibili naiz. Oraindik alpha-alpha (horixe ba, alfalfa) fasean dago, baina kukutxua egin nahi badiozue hemen daukazue (gune esperimental totala da, ez ikaratu). Denbora apur bat hartzen dudanean hauek ere zabaltzeko asmoa daukat.

Tira ba, ikusten duzuenez Drupal honekin nabil jo ta ke, Moodle eta bestez ari gara asko azkenotan, ez dira txarrak haiek ere, ez,  baina baten batek umorea eta ausardia badauka, Drupal-en aukerak probatzera animatuko nuke, burua nekatzen ematen den denbora malgutasunak eta irekitasunak konpentsatzen dute soberan, engantxatu ere bai. Hori bai, tresna batekin edo bestearekin itsutu barik.

Ainhoa Ezeizaren proposamena

Andonik Moodle-en inguruan publikatu duen artikuluak zorionak eta proposamenak ere ekarri ditu. Creative Commons-i esker artikulua sustatun ere argitaratu da, eta han erantzun dutenen artean Ainhoa Ezeiza dugu, proposamena-erronka-enbidoa dakarkigu. Hona hemen:

Eta mugimenduaz ari garelarik, han eta hemen erronka botatzen ari naizenez, noiz hartuko dugu formatzaileok informatikariek aspaldi hartu zuten bidea? Alegia, noiz hasiko gara edukiak elkarrekin sortu eta liberatzen? IKTeroak eta EHUkook lehenengo urratsak ematen ari gara EGA mailako ikastaro oso eta osatu bat diseinatzen hasteko, ondoren liberatzeko. Beste inor animatuko litzateke? Eta gauza bera egingo bagenu beste maila batzuetan? Animatuko zinatekete Moodle-en elkarrekin lan egin eta oinarrizko ikastaroak sortzera?

Erronka botata dago, guk jarriko dugu elkarlanerako Moodle instalazioa, zuk ideiak? ;-)

Tira ba, Moodle ikastaroa osatzeko esperientzia kolaboratiboa. Ez da makala. Ez dakit ba, euskaltegien mapa osatu ere ezin badugu, ikastaro oso bat.....

Idazkuntza lantegia. MOODLE inguruko esperientzia bat AEKn

Azken hilabeteetan MOODLE inguruan dabilen ingurumaria dela eta interesgarria iruditu zaigu AEKn azken lau urtetan garatu dugun esperientzia baten berri ematea. Uste baitugu gure ibilbidea argigarri eta lagungarri gerta daitekeela honetan hasi nahi duen edonorentzat.

Badira urte batzuk AEKn MOODLE-ekin lan egiten hasi ginela eta hasieran internet bidez ikastaroak sortzeko soilik baliagarria gertatzen zen tresna, ezagutu eta erabili ahala, askoz ere emankorrago eta erabilgarriago gertatu zaigu. Balizko on-line ikasleei bideratutako Ikastaro pilotu batekin hasi ginen; Idazkuntza lantegia eta poliki-poliki bestelako zereginetarako erabili dugu barne komunikazio tresna bezala eta barne formaziora begirako ikastaroen eskaintza zabaltzeko, besteak beste. Denborarekin, praktikarekin eta hausnarketarekin konturatu gara, beste askori gertatu zaion moduan, hasieran oso modu murritzean aurreikusi genituela programa honek eskaintzen zizkigun aukerak, nolabait gutxietsi genuela MOODLek gure jardunari ekarri ziezaiokeen onura.

Idazkuntza lantegiaren bilakaera izan daiteke aipatutakoaren adibide nagusia. Hasieran, HABEk internet bidezko ikastaroak garatzeko emandako diru laguntzen baitan sortua, gure proiektua garatzeko programa informatiko egokienaren bila abiatu ginen. Ezaugarri nagusi bat behar zuen erabiliko genuen programak, erraz manipulatzeko modukoa izan behar zuen ezagutza informatuko gutxi zeukan edozein irakaslerentzat, halakoxea baitzen egitasmoaz arduratutako irakaslearen egoera eta HABEk emandako dirulaguntzaren tamaina. Beste era batera esateko, ezin genuen, eta era berean, ez genuen nahi, diru truke, gure egitasmoaren neurriko programa osatuko zigun enpresa batengana jo.

Lehen bistadizoan ezaugarri horietara primeran egokitzen zen MOODLE (ez dakit nork, ez dakit nori, ez dakit non irakurritakoa kontatuta jaso genuen haren berri). Software librea zen, erraz manipulatzeko modukoa eta, batez ere, erraz ulertzen zen haren oinarrizko funtzionamendua, beraz, erraz azaldu geniezaiekeen ikasleei. Hau poza, hasi gintezkeen lanean.

Emozioak, ziurrenik, apur bat itsutu gintuen, ordea. Gure eskemak ez ziren teknologiak adina arin aldatu eta, ikusiko duzuen moduan, MOODLEk duen baliorik nagusienak alde batera utzi genituen. Idazmena lantzeko hainbat material egokitu, digitalizatu eta sareratzea izan zen gure lehen lana. Uste genuen aski izango zela hori internet bidezko ikastaro arrakastatsua gauzatu ahal izateko; eskura genuen materialik txukunena sareratzea.... Bi akats nagusi zeuden planteamendu horren baitan, ikastaroaren lehen esperimentazio faseak laster batean erakutsi zigun, alde batetik, ez dela aski materiala euskarri berri batean eskaintzea, nahiz eta, material oso aproposak izan, ez badituzu hasieratik kontutan hartzen ikastaro birtualek dituzten ezaugarri nagusiak. Bestetik, ez zegoela parekatzerik material guzti hori txukuntzen eman beharreko denbora eta lortutako emaitzak. Nahiko saiakera frustrantea izan zen hura. Baina, besterik ez bada, programaren barruak eta aukerak nahiko ongi ezagutzeko parada eman ziguna.

Eskerrak esperimentazio fasean geunden! Ez genuen hanka gehiegi sartu. Hurrengo saiakerari begira dagoeneko zintzilikatuta geneuzkan edukiak ezin genituen zaborretara bota, hainbesteko lana egin eta gero! Hori bai, moldatu eta osatu beharra zeuden eta haietan nabigatzeko aukera eman zezakeen ibilbide "estandar" eta tutorizatua gehitzea bururatu
zitzaigun. Horrela, bagenuen bestelako edukiak, bat batekoagoak, erakargarriagoak eta, batez ere, bestelako lanketak (moldatuak edo berriak) eskaintzeko aukera, ordura arte bildutakoari muzin egin gabe, gainera. Eduki guztiahaldunen "diktadura" hautsi eta unean uneko edukiak, laguntza, aholku edota dena delakoak luzatzeko aukera genuen horrela. Gure lehenengo ikasgaia; MOODLE ez zegoen hainbat sistema "adituen" moduan irakasle/ tutore/ aholkulari/ dinamizatzaile/ moderatzaile/ editorearen lana ordezkatzeko prestatua, haren lana osatu, erraztu, eta ezaugarri jakin batzuetara egokitzen laguntzeko, baizik. Horrelaxe eskuratu genuen hasieran ihes egindako ideia garrantzitsuenetako bat.

Bigarren saiakera honetan emaitzak gazi gozoak gertatu ziren. Asko aurreratu genuen hainbat alorretan; errazagoa eta jarraikiagoa zen ikasle eta tutorearen arteko komunikazioa, lan egiteko moduak egokitzeko era zegoen, zehatzagoa zen lanaren jarraipena, ikasleek ongi baloratutako eduki osagarri mordoa gehitu genuen... Idazkuntza lantegiak ikastaro osatuaren itxura hartu zuen, azkenean! Baina, horrekin batera, kezkagarriak ziren hainbat datu jaso genituen. Lehenik eta behin, ikasleen lan jarduna izugarri murrizten zen ikastaroak aurrera joan ahala, aspertu edota nekatuko balira bezala (badakit hori oso fenomeno arrunta dela on-line burutzen diren ikastaroetan) eta ondorioz abandonu tasa izugarria zela ikasle horien artean. Datu hauen inguruan hausnartzen ari ginela ohartu ginen, oso ideia sinplearen ondorioz, ez zela aski, ikaslearen arrakastari begira, ikasle eta tutorearen arteko harremana ziurtatzea ez bazen harekin batera ikasleen arteko elkarreragina bultzatzen edo ahalbideratzen. Hau bai hanka sartze borobila, soziokonstruktibismoan oinarritutako programa ikasleen arteko elkarreragina bultzatzen ez duen ikastaroa bideratzeko! Orain ikusita, astakeri hutsa dirudi, baina, horrela ikasten omen da...

Ikastaroaren hirugarren eskaintza egiteko, publikoa egiten zen lehena, ikasleen arteko elkarreragin hori bideratzea izan zen gure ardatz nagusia. Hori sinpleagoa gertatu zen, MOODLEk horretarako hamaika tresna eskaintzen baitu, mutur aurrean eduki, baina, ezjakintasunagatik, erabili ez genuen hainbat tresna; foroak, txatak, wikiak.... Tresna horiek tutorizatutako programazioan integratzeaz gain, ikasleen arteko elkar ezagutza bideratzeko hainbat estrategia garatu genuen; taldeak sortu, lan komunak bideratu, etab...... Ikasleen emaitzak eta jarraipena dezente hobetzeaz gain, hiru hilabete iraun zituen ikas komunitate txiki eta bizi bat sortu zen. Posiblea zen gure ikastaroari bizitza ematea. Orain badakigu, hasieran ihes egin ziguten ideien artean hauxe zen garrantzitsuena; ezagutza eraikitzeko nahitaezkoa da elkar eragina, baita, edo, batez ere, internet bezalako tresna batekin ari zarenean.

Aurtengoa izango da ikastaroarekin ematen dugun laugarren urtea eta "komertzialki" eskaintzen dugun bigarrena eta oraindik hobetzeko asko badugu ere uste dut bide onetik gabiltzala, hurrengo urratsen nondik norakoak a eta emaitzen berri emango dugu hemendik aurrera. Gure asmoa ikasleen lanak eta 2.0 jarreren ikuspegitik bideratzen hastea da. Dena den, norbaitek idazkuntza lantegia gaur egun zertan den begiratu nahi badu aski du IDAZKUNTZA LANTEGIRA  jotzea eta gonbidatu gisara sartzea, horrela askoz ere argiago ikusiko baitu orain arte azaldutakoa.

Espero dut gure esperientzia beste norbaitentzat baliagarri gertatzea, eta hasi berriei gure akats berdinak burutu ez ditzaten argibide xume baina argiak ematea. Bide batez, esan, biziki estimatuko ditugula zuen ekarpenak. Eutsi goiari eta MOODLE erabili.

Andoni Tolosa

Mintzalaguna komunitatea, euskaraz internetean

Mintzalaguna komunitatea, euskaraz internetean - Mezu honen bidez , MINTZALAGUNA komunitatera, Euskosareko Euskara lagunen komunitea, ongietorria eman nahi nizueke! [Sustatu]

Sustatun iragarri dute oraintxe. Nik dakidala, lehenengo mintzalagun birtuala. Euskosaren dago kokatuta eta Brasilen bizi den batek moderatzen du. Asmoa halako kafe birtuala eskaintzea da. 36 kide dauka. Errejistratzen saiatu naiz baina ez dit baieztapen e-posta bidali oraindino. Zerbait gehiago dakidanean hemen jarriko dut.

Hemen dago esteka, probatu nahi baduzue:

http://www.euskosare.org/komunitateak/mintzalagunak  

Ipar Euskal Herriko ikasleek MP3ak erabiliko dituzte hizkuntzak ikasteko

Ipar Euskal Herriko ikasleek MP3ak erabiliko dituzte hizkuntzak ikasteko - [Del.icio.us: "Euskaltegiak" etiketa]

Teknologia berriak ez dira ordenagailuetara mugatzen, ikus-entzunezkoen erabilerarako ere aukera berriak ari dira zabaltzen. 

Konektibismoa

HEOK zabaltzen hasi zenetik hemen ibili gara konstruktibismoa gora eta behera. Azkenengoan ibili behar dela-eta derrepentean konturatu ginen konduktista hutsak baino ez garela eta berriztu egin behar genuela eta egunean jarri.

Dotrina mailan ia denok geureganatu dugu, kurrikuluetan horrelaxe daukagu jarrita seguruenik. Praktika beste kontu bat da baina.

Hala ere, honek guztiak ikaskuntzaren inguruko teoriak ezagutu eta haietaz hausnartzeko parada eman digu azken urteotan, eta hori txarra ez da izango.

Aspaldion teoria berri baten albisteak dabiltza, sarean gehien bat: konektibismoa. Informazioaren joan-etorrian eta ezagutzaren ibilbideetan teknologia berriek eragin dutenak ekarrita-edo, eLearning-aren munduan batez ere apurka-apurka zabaltzen hasi da teoria hau.

George Siemens da teoria honen sortzailea eta konektibismoari buruzko webgune-wikia atondu dute http://www.connectivism.ca webgunean .

Norbait interesatuta badago, hemen dago aurkezpen-artikulua ingelesez. Zuen ingelesa nirea baino askoz hobea ez bada, gabinete de informatika blogean (bai, gaur deskubritu dut. Hainbeste igartzen da?) sarrera-artikulua gaztelaniara itzuli du Fernando S. egileak (I eta II).

Irakurtzen hasi baino ez dut egin, dena dela hona aipu interesgarri batzuk (ez dut itzultzeko paradarik eduki, sentitzen dut):

Los aprendices hace tan poco como cuarenta años, completarían la escolaridad requerida y entrarían en una carrera que a menudo duraría toda una vida. El desarrollo de la información era lento. La vida del conocimiento se medía en décadas. Hoy día, esos principios fundacionales se han modificado. El conocimiento está creciendo exponencialmente. En muchos campos, la vida del conocimiento ahora se mide en meses y años.

La tecnología está alterando nuestros cerebros.

Saber-cómo y saber-qué están siendo suplementados con saber-dónde (la comprensión de dónde encontrar el conocimiento necesario).

El caos es una nueva realidad para los trabajadores del conocimiento.

La habilidad para ver conexiones entre campos, ideas y conceptos es un aptitud crucial.

La tubería es más importante que lo que contiene. Nuestra capacidad de aprender lo que necesitamos para el mañana, es más importante que lo que conocemos hoy.

Deigarria behintzat bada. Ez dakit honek norainoko bidea egingo duen, baina etorri, laster baten beste aldaketa bat datorrela susmatzen dut. Lastima! Konstruktibismoarena ikastea hainbeste kostata. Arrazoia edukiko dute hauek ba!

Hizkuntza praktikatzeko azkena

El tinglado blogaren bidez ingelesez elkarrizketa praktikatzeko azkena (nik dakidala) topatu dut. Galderei erantzuten dion pertsonaia birtuala.

Idatziz galdetu eta hark ahoz erantzun, berriketatxoa egin daiteke. Ohiko galdera sinpleei (nor zara zu? nongoa zara?) espero den legez erantzuten die, norberari gonbitea botaz gainera (Mary naiz, eta zu nor zara?). Ohikoak ez diren galderetan ez da hain koherentea izaten, baina adarra jotzekoa ere bada (galdetu adina bestela).

Interneteko beste jostailutxo bat dela pentsa daiteke, baina badirudi hizkuntzak ikasteko eta praktikatzeko ahotsaren sintesian eta adimen artifizialeko teknologiak garatzen ari direla eta laster baten jostailutik haragokoak ikusiko ditugu. Interesgarria behintzat bada. Neuri behintzat ingelesa praktikatzeko ondo etorri zait (eta Europako portfolioko nota jaisteko, buaaaaaa!)

Hemen daukazue gabinete de informatica blogean honi buruzko artikulua. Baten bat horrelako pertsonaia euskalduna egiten animatzen bada, hor azaltzen da nondik hasi daitekeen.

Teknologia=metodologia?

Teknologia berriak ikasgelan: Ulibarri euskaltegiaren proiektu berritzailea | Ikasbil

Ulibarri euskaltegiak azpiegitura teknologiko berria instalatu du. Haririk gabeko sarea, ordenagailuak gela guztietan, dena zerbitzari bati lotuta,... Apustu interesgarria eta egia esanda gaurko teknologiak gutxiago ez du eskatzen. Gaur egungo euskaltegi baten hornidura teknikoa definitzen lagundu dezakete honelako proiektuek, ze, nago arbela, kasetea eta bideo-gela joango ez diren arren, beste tresna batzuk gero eta ezinbestekoago direla.

Ez da kontu txarra, ez, ba, zoriontzekoa baino. Eman duten justifikazioak eman dit zer pentsatua hala ere:

   Ulibarri euskaltegiaren apustua prozesuan (metodologian) jauzi teknologiko sendoa ematea da, era horretan emaitzak (euskararen ezagutza) nabarmen hobetuko direlakoan.

Jauzi teknologikoak berez ekarriko du jauzi metodologikoa? Teknologia berriek eurek bakarrik ziurtatzen dute emaitzen hobekuntza? Ez dut uste, eta Ulibarrikoek ere ez dute horrela pentsatuko seguruenik. Baina ideia hori azkenotan gehiegi zabaltzen ez ote gabiltzan nago, denok, ez Ulibarrikoak bakarrik. Teknologia berriak tresnak baino ez dira azken baten, gure emaitzak sano hobetzen lagundu dezaketenak. Baina orain arteko jokaerak eta ildo metodologikoak ingurune berrietara ekartzen asmatzen ez badugu, hobetu barik kakazteko boleto handiak dauzkagu, eta halakoren bat gertatu da dagoeneko. 

Gaurko ordenagailuak ez dira HAL 900 haren modukoak oraindino. Kristonak egiten dituzte, bai, eta aukerak zabaldu ikaragarri, baina eurak bakarrik euskara irakastera ailegatzeko apur bat falta zaie oraindino. Bitartean gure ardura da zer egin behar duten esatea, eta ondo azalduta gero eta hobeto egingo dute. Ulibarrin seguru horretan ari direla.